Paano nga kaya?

Paano kung minsan ay dumating sa buhay ng isang tao ang matagal na nyang ninanais makamit pero hindi pa man sya lubos na nakapagsasaya dahil sa pangyayaring iyon ay natuklasan nya na ang lahat ng iyon ay isa lamang panaginip?

Paano kaya kung ang lahat ng magagandang ating nakikita ay bunga lamang ng pandaraya ng ating mga mata?

Paano kaya kung tayo pala ay pawang mga karakter lamang ng panaginip ng isang tao na ating minimithing makasama habangbuhay? Magkaroon kaya tayo ng pagkakataong siya ay makatagpo at magkausap kapag siya'y gising na?

Paano kaya magagawang dayain ang yong nararamdaman ng di ka masasaktan? Paano kaya nagagawa ng ibang tao na maging dahilan upang dayain ang nararamdaman ng taong sa kanila'y alam naman nilang nakasentro ang buhay?

Paano kaya kung si Ara at Christian at lahat ng may kaugnayan sa kanila ay hindi pala isang panaginip kundi isang bangungot na sa akin ay siyang di magpapatahimik?

Bahala na....