Bilang paggunita at pagpupugay kay Ka Andy, narito ang isang napakagandang awitin na siya mismo ang may akda-
Pag-ibig sa Tinubuang Lupa
Andres Bonifacio
Aling pag-ibig pa ang hihigit kaya
Sa pagkadalisay at pagkadakila
Gaya ng pag-ibig sa tinubuang lupa,
Aling pag-ibig pa? Wala na nga wala.
Walang mahalagang hindi inihandog
Ng may pusong wagas sa bayang nagkupkop.
Dugo, yaman, dunong, katiisa’t pagod:
Buhay ma’y abuting magkalagot-lagot
Ang nakaraang panahon ng aliw
Ang inaasahang araw na darating
Ng pagkatimawa ng mga alipin
Liban pa sa bayan saan tatanghalin?
Sa aba ng abang mawalay sa bayan
Gunita ma’y laging sakbibi ng lumbay
Walang alaalang inaasam-asam
Kundi ang makita lupang tinubuan.
Kayong nalagasan ng bunga’t bulaklak
Kahoy niyaring buhay na nilanta’t sukat
Ng bala-balaki’t makapal na hirap
Muling manariwa’t sa baya’y lumiyag
Ipakahandog-handog ang buong pag-ibig
Hanggang sa may dugo’y ubusing itigis
Kung sa pagtatanggol buhay ang kapalit
Ito’y kapalaran at tunay na langit
Aling pag-ibig pa ang hihigit kaya
Sa pagkadalisay at pagkadakila
Gaya ng pag-ibig sa tinubuang lupa
Aling pag-ibig pa wala na nga wala
Gaya ng pag-ibig sa tinubuang lupa
Aling pag-ibig pa? Wala na nga wala
Ipinagdiriwang din ngayon ng Anakbayan ang kanilang ika-7 taong anibersaryo at gayundina naman ng Kabataang Makabayan ang kanilang ika-41 taong anibersaryo. Kapwa nila ipinapagpatuloy ang mga adhikain ni Ka Andy. Pero hanggang kailan kaya ito makakamit? Ilang buhay pa kaya ang malalagas para dito? Ilang Palo Leyte Massacre pa kaya ang mangyayari?
No comments:
Post a Comment